Na anderhalf jaar hard werken is mijn nieuwste roman Ik wist het deze week verschenen. Afgelopen zomer konden jullie door de preview in mijn verhalenbundel 21 Zomers al kennismaken met Mia. Ze begint haar eigen bloemenwinkeltje op het idyllische winkelplein dat al in haar jeugd haar hart gestolen heeft. Én ze ontmoet Feo, die vanuit een oude bestelbus tosti’s verkoopt op het plein en die ze meteen herkent als de mysterieuze man die regelmatig in haar zeer levendige dromen opduikt.
Met Ik wist het ben ik weer een iets andere weg ingeslagen. Zoals trouwe lezers inmiddels vast wel weten, doe ik erg mijn best om met elk boek iets nieuws te brengen. Zo blijft het schrijven voor mij fris en origineel. Ik speelde al heel lang met het idee om een vleugje betovering in een boek te brengen. Een klein beetje magie. Maar ik wilde dit doen op en manier die heel mooi zou passen bij mijn eigen schrijfstijl. Het moest het net wat extra geven en de lezer – en natuurlijk mezelf tijdens het schrijfproces – op een aangename manier verrassen.
Het volgen van mijn intuïtie heeft voor mij best goed uitgepakt.
Mia was een heerlijk personage om over te schrijven. Ze is eigenzinnig en niet bang om buiten de gebaande paden te treden en haar hart te volgen. Ze heeft altijd een oersterke intuïtie gehad en naarmate ze in het boek dichterbij zichzelf komt door te doen waar ze het meest van houdt, groeit die intuïtie uit tot een bijzondere gave die steeds bepalender wordt in haar leven.
Mijn inspiratie voor Mia’s gave is deels voortgekomen uit mijn eigen leven. Het volgen van mijn intuïtie heeft voor mij namelijk best goed uitgepakt. Mijn schrijfcarrière heb ik te danken aan een reeks van losstaande gebeurtenissen die samen een heel gelukkige uitkomst hadden. Stel dat ik ergens een andere keuze gemaakt had, zou de uitkomst dan hetzelfde geweest zijn? En stel dat ik het allemaal vantevoren geweten had? Had ik dan nog even hard gewerkt om mijn doelen te behalen, of zou ik achterover geleund hebben en was het dan allemaal anders gelopen? Natuurlijk zijn er geen échte antwoorden op deze vragen te geven, maar in een boek kun je je fantasie de vrije loop laten. En dat heb ik met veel plezier gedaan.
Dat Mia een eigen bloemenwinkel zou hebben, bedacht ik later pas. Ik zag haar eerst voor me in een functie op kantoor, waar ze niet op haar plek was omdat ze anders was dan haar collega’s. Maar al snel merkte ik dat er iets aan haar verhaal ontbrak. Ik besteedde veel tijd aan het verkennen van Mia’s karakter en het beeld van haar in de bloemenwinkel had ik opeens zo scherp voor ogen, dat ik wist dat dit een van de pijlers van het verhaal moest worden. De bloemen spraken meteen enorm tot mijn verbeelding.
Een ander element waar ik in dit boek mee wilde spelen, was de mannelijke hoofdrol. Niet één, maar twee in dit geval! Meestal worden mijn boeken gedragen door een ijzersterke, mannelijke hoofdpersoon. Een fantastische droomman, zoals bijvoorbeeld Ruben. Vanaf het begin is het wel duidelijk dat Isa nooit voor iemand anders zou vallen. Al is er af en toe wat concurrentie, je voelt als lezer wel aan dat niemand écht aan Ruben kan tippen.
In Ik wist het heeft Mia dat gevoel meteen bij Feo. Ze heeft over hem gedroomd. Haar gave zegt haar dat hij de ware is. Maar dan verschijnt Axel in haar leven en deze twee mannen zijn aan elkaar gewaagd! Om ervoor te zorgen dat dit zo bleef en ik mijn eigen stiekeme voorkeur niet zou laten doorschemeren in het verhaal, heb ik mijn zus om hulp gevraagd. Zij is altijd de eerste die mijn verhaal leest en er feedback op geeft. Bij dit boek bedachten we iets nieuws. We splitsten ons op in Team Feo en Team Axel. Natuurlijk verraad ik niet welk team het mijne was. Maar als ik de neiging had om één van mijn mannelijke personages in de schaduw van de ander te zetten, dan was mijn zus er om hier meteen een stokje voor te steken. En zo heb ik een boek geschreven met twee fantastische mannen. Ze zijn allebei zo leuk en Mia gaat het knap lastig krijgen, kan ik je vertellen.
Ik hoop dat jullie heel erg zullen genieten van Mia en haar prachtige bloemenwinkel met bijzondere klanten. Van Feo én Axel. Van Mia’s innemende werkneemster Viola en van Charlie, de kat waar Mia héle gesprekken mee voert. Hoe gaat Mia om met haar gave die haar opeens in lastige situaties brengt? En durft ze haar gevoel te volgen om de levens van de mensen om zich heen te beïnvloeden? Een ding is zeker: er staat Mia veel te wachten. En ik hoop dat jullie het met veel plezier met haar zullen meebeleven.