Nieuwjaarswens

2016… Het is mooi geweest met je. Je hebt ons meerdere muzikale grootheden ontnomen. Je hebt wereldwijd een enorme wreedheid geopenbaard. En je hebt ons vaker dan ons lief is vol ontzetting toe laten kijken. We zijn toe aan iets nieuws. Iets beters. We zijn toe aan 2017.

Volgens mij is dit zo’n beetje het overheersende gevoel waarmee we vandaag de jaarwisseling in gaan. Ik lees het in mijn timeline. Zie het op alle social media terug. Mensen die willen afsluiten en klaar zijn voor een nieuwe start. We zijn zó toe aan een nieuwe start. We willen meer positiviteit, meer respect voor elkaar, gewoon een klein beetje meer goedheid.

Ik schreef er nog over vlak nadat Trump verkozen was tot president van de Verenigde Staten. Deze zin alleen al klinkt als een sarcastische grap. De man die schaamteloos heeft ingespeeld op gevoelens van verdeeldheid zal de VERENIGDE Staten gaan leiden en daarmee toch een beetje de hele wereld. 

Ik schreef over hoe dit feit mijn wereldbeeld onderuit haalde en putte een beetje troost uit het idee dat bijna iedereen in mijn omgeving er zo over dacht. Dat ik in mijn timeline niet de massaal sluimerende woede zag die deze uitkomst mogelijk gemaakt heeft. Nee, ik zag kalmte, wijsheid, hoop, humor en een vastberadenheid om vast te houden aan en te vechten voor liefde, gelijkheid en respect. Ik zag jonge mensen die zich uitspreken tegen racisme, verdeeldheid en seksisme. Die niet denken in muren bouwen, maar in verbinden. En dat beurde me op. 

Kijk maar, zei ik tegen mezelf. De hele wereld is niet slecht. Het is maar een klein deel dat er zó over denkt. En daar zit het hem juist, dacht ik opeens. Want dat kleine deel maakt blijkbaar zoveel lawaai dat ze dit kunnen bereiken. En wat doen wij daartegen? We schamen ons een beetje. Met zulke mensen valt niet te discussiëren, denken we. Dus we sluiten ons voor ze af en keren ons naar onze eigen kring met gelijkgestemden. We gaan niet de confrontatie aan met die ene racistische oom, die tijdens elk kerstdiner zijn bekrompen gedachten moet spuien. Je zegt niets als het hele kantoor maar een beetje zit mee te lachen om de seksistische grappen van die ene collega. En je weet niet wat je moet doen als een jong homoseksueel koppel belachelijk gemaakt wordt in de trein. 

Why didn’t they do something? -Future generations

Mijn punt is dit: we kunnen niet de schuld van de huidige toestand in de wereld in de schoenen schuiven van een jaartal. 2016 Kan er niks aan doen. Morgen zal niet plotseling een nieuwe wereld aan ons openbaren, omdat de datum verandert. Als we iets willen veranderen, zullen WIJ dat zelf moeten doen. Hoe? Nou, daar ben ik hard over na aan het denken. En de eerste stap zal zijn dat ik me ga uitspreken. Ik heb dat eerder slechts subtiel gedaan. Ik ben schrijver. Ik heb een groot lezerspubliek en ik wil het graag leuk en luchtig houden hier. Ik wil dat een groot aantal mensen zich in mijn boeken kan herkennen en zich welkom voelt in “mijn” wereld. En als je het gezellig wil houden, werkt het meestal niet erg goed om je uit te spreken. Maar: ik bén schrijver. En ik heb een platform. En daarmee een plicht. En eigenlijk heeft iedereen die plicht, want hebben we tegenwoordig niet allemaal een platform? En wat draag jij daar uit?

Ik zie dat er iets mis gaat. We geven niet om onze planeet. Het kan ons niet schelen in welke staat we haar achterlaten voor toekomstige generaties. En we geven ook niet om elkáár. We beschuldigen elkaar, wijzen met de vinger naar de ander, we sluiten elkaar buiten, verschuilen ons achter “tradities” en hebben het over “zij” en “wij”. We zijn bang voor elkaar. En daarom kiezen we wereldleiders die ons nog verder verdelen, die inspelen op onze angsten. Want zie waar de huidige politiek ons heeft gebracht en het moet ANDERS. Het kan ons niet eens schelen waar dat “anders” ons zal brengen. Wat het kapot zal maken voor we erachter komen hoe fout we het hadden. Wij zijn degenen die moeten veranderen. Onze prioriteiten moeten op de schop. En we moeten eens wat begrip kweken voor elkaar. 
We moeten onszelf eraan herinneren dat haat ons nergens brengt. We zijn hier allemaal samen. De aarde is niet méér van de één dan van de ander. Mensen “hier” zijn niet belangrijker dan mensen “daar”. We zijn allemaal elkaars naasten. En we hebben maar één planeet en als die op is, is er geen back-up. Dus alsjeblieft, laten we het allemaal een beetje beter doen. Wees wat aardiger. Leef wat milieubewuster. Doe wat je kunt. En als we straks in maart verkiezingen hebben, stem dan met je hart en niet met je woede.

O ja, en eet een paar oliebollen. Het is immers Oud&Nieuw. Gelukkig Nieuwjaar allemaal!