De wereld verliest een superheld. Livia en Rafael verliezen hun wereld.
Op de filmrechten van Vaarwel Roscoe is al vóór verschijning een optie genomen. Bekijk hier de originele boektrailer.
‘Fans, collega’s en vrienden zijn in shock en diepe rouw na het plotselinge overlijden van de vijfendertigjarige acteur en muzikant Roscoe Mulder, die gisteren in de vroege ochtend levenloos werd aangetroffen in zijn hotelkamer in San Francisco. Over de precieze toedracht worden door de autoriteiten nog geen mededelingen gedaan. Het management van Mulder verklaart diepbedroefd te zijn over deze tragische gebeurtenis. Of de onverwachte dood van Mulder gevolgen heeft voor de release van Starry Night, de rolprent over het leven van Vincent van Gogh, is niet bekend. Eerder refereerde Mulder al aan deze rol als ‘de rol van zijn leven’. Dat het tevens de laatste rol van zijn leven zou worden, kon niemand vermoeden.’ – Daily Entertainment News
Als Roscoe Mulder zijn eerste auditie heeft, is hij niet voorbereid op de grote doorbraak die hem te wachten staat, óf op zijn tegenspeelster Livia. Het is liefde op het eerste gezicht. Niet alleen Livia, maar de hele wereld valt voor hem in zijn rol als superheld in een hitserie. Het succes komt snel, maar Roscoe kiest nooit de makkelijkste weg. Naast acteur is hij ook schrijver, muzikant en documentairemaker.
Terwijl het grote publiek hem het liefst in zijn superheldenpak de wereld ziet redden op het witte doek, is hij vastbesloten écht iets te betekenen. Hij zet zich met hart en ziel in voor alles wat hij doet, en voor iedereen om hem heen. Eindelijk bemachtigt hij de rol van zijn leven en dan, opeens, is het allemaal voorbij. De hele wereld staat even stil als Roscoe op 35-jarige leeftijd onverwachts in zijn hotelkamer overlijdt.
Maar zijn verhaal eindigt daar niet. Zijn grote liefde Livia en zijn broer Rafael kunnen geen afscheid nemen en schrijven hem brieven. Net als talloze mensen over de hele wereld voor wie Roscoe ooit iets betekend heeft. En dat blijkt meer te zijn dan hij zich ooit had kunnen voorstellen.
Inspiratie voor dit boek
Elizabeth Gilbert heeft een heel interessant boek geschreven over creativiteit en inspiratie: Big Magic. Daarin beschrijft ze ideeën als levende wezens, met een eigen wil, die zelf de makers kiezen bij wie ze thuishoren. Als schrijver, of kunstenaar, moet je de ideeën die jou uitkiezen verwelkomen en goed voor ze zorgen. Ideeën die je negeert, kunnen namelijk ook bij je weggaan om een betere host te vinden. Zelf heeft ze dat ook letterlijk meegemaakt, toen een bevriende collega een boek schreef met precies hetzelfde idee dat zij eerder had. En niet zomaar een gelijkend idee, maar tot op de details: namen van personages, settings, gebeurtenissen. En dat zonder dat ze er ooit samen over gesproken hadden. Gilbert denkt dat het idee tussen hen is overgesprongen tijdens een event waar ze allebei aanwezig waren.
Zoals Gilbert het beschrijft, zo tastbaar, heb ik het zelf nooit meegemaakt, maar ook ik geloof dat ideeën eigen entiteiten zijn. En dat ze vaker mij uitkiezen, dan dat ik het ben die ze bedenkt. En soms overkomt het je dat je wordt uitgekozen door een heel bijzonder, heel kostbaar idee. Zo voelt dat ook bij Vaarwel Roscoe, het boek dat ik met mijn zus geschreven heb. Bij wie van ons het idee oorspronkelijk is geland, kunnen we niet eens precies meer herleiden, want het ontstond organisch, in de loop van vele jaren.
Wat ons inspireerde om dit boek te schrijven was creativiteit. En de keerzijde daarvan. Om creatief te zijn, moet je vaak veel van jezelf vergen, je diepste gedachten blootgeven, je kwetsbaar opstellen, in contact staan met je diepste gevoelens. En dit is iets wat je niet aan- en uit kunt zetten zoals het je uitkomt. Creatieve mensen voelen vaak veel en diep. De mooie dingen in het leven, en helaas ook de nare. Daarbij staan ze ook nog eens onder grote druk. De angst om te falen, om niet goed genoeg te zijn, om nooit succesvol te worden. En als je wel succesvol bent: constant presteren, de angst om door te mand te vallen, geleefd worden, voldoen aan het beeld dat anderen van je hebben, en onder al die druk ook nog nieuwe dingen blijven maken.
Hoeveel voorbeelden zijn er niet te noemen van artiesten die de wereld aan hun voeten leken te hebben, en die eraan onderdoor gingen? Die ondanks hun succes diepongelukkig waren, die worstelden met verslavingen of hun mentale gezondheid, die door één of al deze factoren een vroege dood stierven? Marilyn Monroe, Elvis Presley, Whitney Houston, Kurt Cobain, Heath Ledger, Amy Winehouse, Avicci. Het tragische einde aan de levens van deze talenten raakt ons diep. Niet alleen om het grote talent dat veel te vroeg verloren is gegaan, maar omdat er achter de beroemdheid een écht mens zit.
In ons boek schrijven wij over de mens achter de beroemdheid. Over alles wat hij was, en wat hij betekende voor de mensen die hem kenden. Over hoe één leven zoveel andere levens kan raken en beïnvloeden. Over liefde en leven. En over verlies.
Vaarwel Roscoe zou een brievenboek worden. Aan de hand van brieven van fans, bekenden, collega’s, vrienden en familie zouden we het verhaal vertellen van Roscoe Mulder, een multitalent, doorgebroken met zijn rol als actieheld en vol ambitie om meer te doen: schrijven, muziek maken, fotograferen.
In 2017 begonnen we voorzichtig met het opschrijven van onze eerste ideeën, nog niet per se met het idee dat dit onze tweede roman zou worden, want daarvoor hadden we eigenlijk andere plannen. Maar dit verhaal kreeg zoveel vat op ons dat het al snel glashelder was dat dit het volgende boek was dat we moesten schrijven.
In ons notitieboek voor Vaarwel Roscoe hadden we al heel wat ideeën voor brieven verzameld. We hadden dan ook een vliegende start: de brieven vlogen op papier. Al snel kwamen we bij de brieven van Livia en Rafael. De grote liefde en de broer van Roscoe. De brieven van deze twee personages zouden door het hele boek terugkeren en de ruggengraat van het verhaal vormen. Maar ons plan veranderde zodra we Livia en Rafael aan het woord lieten. Deze twee personages namen het boek helemaal over. Hun brieven wilden niet eindigen, hun herinneringen bleven komen, ze bleven ons vertellen over hun Roscoe. En zo wisten we dat Livia en Rafael de vertellers van het verhaal moesten worden.
De brieven zijn gebleven, maar ze hebben een andere plek in het geheel gekregen. En nu is het geworden wat het moest zijn. Soms weet je dat pas als je begint, aan het werk bent, en je laat leiden door het verhaal. Soms is het idee je dan zo dankbaar dat het voor je aan het werk gaat. Je hoeft bijna niets anders te doen dan luisteren en volgen. Het gebeurt niet altijd, en zeker niet bij elk boek, maar ik heb het een paar keer mogen beleven, dat ik zo in de flow van een verhaal kwam dat ik bijna niet zelf de credits voor het schrijven durf te nemen. Dus daarom moeten wij Roscoe bedanken, dat wij zijn verhaal mochten vertellen. Ik hoop dat het jou net zo dierbaar wordt, als ons.
0Wat een rijkheid en emotie. Wereldniveau.
— René Molenaar, scenarioschrijver Zwaar verliefd! en Ik wist het
1Een prachtige en ontroerende psychologische roman over liefde en verlies, met een scherp oog voor de vele facetten van een mensenleven.
— Uitgeverij Meulenhoff Boekerij
2Machtig mooi en ontroerend tot op het bot! En het dankwoord… kippenvel!
— Jacky van Dijk, Hebban.nl
3Dit verhaal is uit liefde ontstaan en dit voel je. Daarom geef ik dit verhaal vijf sterren.
— Lisanne Stam
4Met Vaarwel Roscoe zetten Priscilla en Chantal door hun beeldende, vloeiende manier van schrijven een verhaal neer dat neigt naar het literaire. De onderwerpkeuze, de unieke manier van verhaalvertelling en de interessante personages maken dit een boek om niet meer te vergeten.
— Saraï van Well – Boekhopper
5Céla van Gastel laat de lezer geloven dat Roscoe een van je beste vrienden is waar je maar moeilijk afscheid van kan nemen. Vaarwel Roscoe is een aangrijpend verhaal over liefde, verlies en loslaten. Kippenvel vanaf de allereerste bladzijde.
— Jennifer – Jenniferleest
6Het is een ode. Niet alleen aan het leven van Roscoe, maar aan het leven in het algemeen. Het raakte mij tot diep in mijn hart.
— Bookaddictnl